Tabi ya, herşey mübah...
Çok kullanırdık mübah kelimesini. Belki sever, bazende sinirlenirdik en olması gereken zamanlarda olmamayı bu kelime'nin arkasına sığınmamıza.
Evet hatırlarım o günler gerçekten özel günlerdi. Kalabalık desen, neşe desen var, hani derler ya ne ararsan var, işte biz öyle hallerdeydik o zamanlar.
Şimdiki zamana geçmiş eki yüklemek...
İyi zaman dostu olmak mı, kötü zaman dostu olmak mı bilmiyorum ki hangisi daha manalı? Ha bizim hiç eşekliklerimiz olmadı mı, yapmadım diyen taş olurdu elbette, ama sanmıyorum ki bu kadarı olsun.
Biz hiç bir zaman bir anda boşluğa sallamadık yakınlarımızı, ya da sallasak bile en azından bir yere konup konmadığını görmek için arkamıza bir kere baktık ama hiç bir zaman net bir şekilde sırt çevirmedik, bu derece yok saymaya çalışmadık.
Hele hele dışarısı için...
Bazen arkana dönüp bakmayacaksın arkadaş derler, ama gel gör ki şimdi mum'la bile arayamıyorsun.
Ne oldu bir anda desem, sanmıyorum ki cevap bulayım.
Dolu'muyum evet çok doluyum,
ama yazı'nın başında ki gibi.
Mübah bunlar bana ey dost mübah...
Dimi?
5 "Minute":
öyle deme akıl gelir bir gün başa
o zaman dostluğunu gösterirsin... gösterirsin dimi?
Ben göstermem sürekli hep bitaraf verirse veren taraf herzaman biraz daha ezilir.Karşı tarafda hep üstüne gelir.Bu maalesef çok yakın arkadaşındada olur sevgilindede,eşindede.Bunları çevremizde ailemizde hep örnekleriyle yaşıyoruz.Ben herzaman katı yürekli olmayı sevdim.Cimbakuka'mada :) katı yürekli olmanın herzaman çok daha iyi olduğunu ve sadece kendinin önemli olduğunu sonra sevdiğinin önemli olduğunu bilmesini istedim.Dostlarına, hakettiklerinde geriye dönüp yeniden dostluğunu gösterirsin Evrencim.Yada gerçekten iyi nedenleri olmalı yada akıl başa gelir sürünür ozaman kıyamazsın belki.Zorrr :)
zordur tüli bilirim... ama zamana bırakmak lazım...inan.
noluyo yahu????
:( noldu hayır olsun?
İyimisin?
Yorum Gönder